انتخاب خودروی پرفورمنس سال ۲۰۲۱

پدال/ رقابت خودروی پرفورمنس سال روداندترک رویدادی است که برای برنامه‌ریزی آن ماه‌ها زمان صرف می‌شود. برای این رقابت، بهترین جاده‌ها با دقت انتخاب می‌شوند تا یک مسابقهٔ پُرچالش برگزار شود و خودروهای مختلف در سرعت‌های بالا ارزیابی شوند. خودروسازان نیز بهترین و شگفت‌انگیزترین محصولات جدید خود را برای رقابت بر سر این عنوان ارزشمند ارسال می‌کنند. امسال برای برگزاری هشتمین دورهٔ این رقابت‌ها، قرار بود خودروها طی یک سفر جاده‌ای خارق‌العاده به سمت جنوب شرقی ایالات‌متحده حرکت کنند. خودروهایی که برای شرکت در این رقابت انتخاب شدند نیز به همان اندازهٔ مسیر سفر، متنوع و هیجان‌انگیز بودند که این یک هفتهٔ حماسی را برای علاقه‌مندان به ماشین فراهم می‌کرد.

اما مثل همهٔ رویدادهای دنیا، بیماری کرونا این رقابت را هم تحت تأثیر قرار داد زیرا یک هفته قبل از آغاز سفر، ایمیلی به روداندترک ارسال شد که توصیه می‌کرد به دلیل افزایش خطر ابتلا به کرونا، از سفرهای بین ایالتی خودداری کنند. به همین دلیل به ناگهان برنامهٔ سفر جاده‌ای کنار رفت اما روداندترک متوقف نمی‌شود زیرا این رقابت سالانه باید ادامه پیدا کند. به همین دلیل، مکان برگزاری این رقابت تغییر کرد و رانندگی جاده‌ای چندروزه به آزمایش یک‌روزهٔ محلی در پیستی در نیویورک تبدیل شد. بدین ترتیب، خودروسازان نیز محل ارسال شرکت‌کنندگان را تغییر دادند، کل کارکنان روداندترک آزمایش کرونا دادند و زدن ماسک هم برای همه اجباری شد.


به خاطر این شرایط، رقابت خودروی پرفورمنس امسال متفاوت از سال‌های قبل شد زیرا درحالی‌که قبلاً ساعت‌ها زمان صرف رانندگی و آزمایش هر خودرو می‌شد، امسال تنها چند دور در پیست با خودروها زده شد تا ارزیابی شوند. علاوه بر این، برخی از شرکت‌کنندگان هم از حضور در رقابت انصراف دادند. مک‌لارن ۷۶۵LT، فراری F8 تریبوتو و پورشه کیمن GT4 به خاطر تأخیر در حمل‌ونقل یا قوانین قرنطینه که مانع از ورود آن‌ها به نیویورک می‌شد، دیگر نتوانستند در رقابت امسال شرکت کنند. به همین دلیل، برای آن‌ها جایگزین‌هایی مثل کیمن T و رم TRX در نظر گرفته شد که دومی تنوعی را به رقابت اضافه کرد و بحث‌های جالبی را برانگیخت. بنا به این دلایل، رقابت امسال نوع دیگری از رقابت خودروی پرفورمنس سال روداندترک است اما این تأثیری در نتیجهٔ رقابت ندارد.

شرکت‌کنندگان
هرساله مهم‌ترین خودروهای پرفورمنسی که طی دوازده ماه گذشته معرفی شده‌اند برای شرکت در این رقابت گروهی دعوت می‌شوند. این یعنی در رقابت خودروی پرفورمنس سال روداندترک همه نوع ماشینی از ماسل کارهای قدرتمندی مثل موستانگ GT500 شلبی ۷۶۰ اسب بخاری گرفته تا سدان کوچک اسپرتی مثل مرسدس CLA45 AMG حضور دارند. در رقابت امسال همچنین خودروهای قابل‌توجهی مثل پولستار وان، بنتلی کانتیننتال GT و ب‌ام‌و M8 که نتوانستند در آزمایش سال گذشته شرکت کنند هم حضور داشتند. شرکت‌کنندگان و برندگان سال‌های قبل اگر به‌روزرسانی بزرگی را تجربه نکرده باشند نمی‌توانند در رقابت امسال حضور داشته باشند که این یعنی شرکت‌کنندگان رقابت سال ۲۰۲۰ مثل شورلت کوروت C8 و یا برندهٔ سال گذشته یعنی هیوندای ولوستر N اجازهٔ حضور در رقابت سال ۲۰۲۱ را ندارند. با این شرایط، نهایتاً نُه خودرو برای آزمایش گرد هم جمع شدند که در ادامه به ترتیب تعداد اسب بخار با آن‌ها آشنا می‌شوید:

پورشه کیمن T


برداشتی سبک‌وزن از ضعیف‌ترین نسخهٔ کیمن، ساده و ناب در سنت بهترین خودروهای اسپرت

مینی JCW GP


یک مینی متمرکز بر پیست با بال‌ها، زه‌های گلگیر، دریچه‌های هوا و شخصیت محرک جلو

مرسدس CLA45 AMG


یک سامانهٔ چهارچرخ محرک حرفه‌ای و قوی‌ترین موتور ۲ لیتری دنیا، یک مینی سوپرسدان آلمانی را ایجاد می‌کند.

بنتلی کانتیننتال V8


بهترین کانتیننتال GT تاریخ، یک کوپهٔ لوکس تمام‌عیار با اهداف اسپرتی واقعی، مایهٔ افتخار پسران بنتلی

جگوار F تایپ R


ترکیبی از تنظیم نرم‌تر تعلیق و چهره‌ای عصبانی‌تر، یک خودروی GT بهتر از همیشه

پولستار وان


اولین شرکت‌کنندهٔ پلاگین‌هیبریدی در رقابت‌های خودروی پرفورمنس سال، ترکیبی از راندمان و قدرت، گرند تورر آینده

ب‌ام‌و M8 کامپتیشن


یک موشک گستاخ برای سلطه بر جاده، منفجر کردن بزرگراه و زدن دورهای سریع در پیست‌ها

رم TRX


یک هیولای وحشی که بیشتر دوست دارد در آفرود باشد تا روی جاده، قوی‌ترین پیکاپ جهان

فورد موستانگ شلبی GT500


GT500 قبلاً فقط در خط مستقیم خوب بود اما حالا در هرجایی عالی است خصوصاً اگر آنجا پیچ داشته باشد

آغاز رقابت
به دلایلی که در ابتدای این مطلب بیان شد، امسال تصمیم بر این شد که رقابت خودروی پرفورمنس در پیست «لایم راک پارک» (Lime Rock Park) در نیویورک برگزار شود و سپس خودروها برای آزمایش جاده‌ای هم یک روز را در جاده‌های همان حوالی سپری کنند. در روز آزمایش، هوا بارانی است و این هوای مطبوع ورود شرکت‌کنندگان را به لایم راک خوشامد می‌گوید. خوشبختانه پیست قبل از شروع تایم زنی خودروها خشک شد اما آسمان هنوز هم ابری و هوا سرد بود. هرچند لایم راک پیست کوتاهی است اما به‌احتمال‌زیاد چالش‌برانگیزترین پیست ۲.۵ کیلومتری در کل آمریکا محسوب می‌شود. یک دور در این پیست، درک کاملی از توانایی‌های دینامیکی یک خودرو را به راننده می‌دهد.

به هریک از شرکت‌کنندگان پیش از تایم زنی در این پیست دو دور فرصت گرم کردن داده شد و سپس هرکدام تا چهار دور با سرعت کامل در پیست زدند تا بهترین زمان آن‌ها ثبت شود. پورشه کیمن T اولین خودرویی بود که برای تایم زنی راهی پیست شد. این ماشین با پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر تخت توربو با ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۳۸۰ نیوتن متر گشتاور، در سریع‌ترین دور خود تایم ۱ دقیقه و ۴.۵۲ ثانیه را به ثبت رساند. کیمن تنها خودروی این رقابت با گیربکس دستی بود که خوشبختانه تعویض دنده‌های استثنایی پورشه را به همراه دارد و یکی از بهترین خودروهای رقابت محسوب می‌شود. تنها ایراداتی که به کیمن T وارد شد، ضرایب بسیار بلند گیربکس و همین‌طور نیروی کم پیشرانه بودند.

مینی JCW GP نسخه‌ای لخت شده و بدون صندلی عقب از مینی دوست‌داشتنی با ۳۰۶ اسب بخار است که همه مستقیماً به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. این هاچ‌بک تندوتیز تایم ۱ دقیقه و ۶.۳۰ ثانیه را در پیست به ثبت رساند. مینی JCW GP خودروی سرگرم‌کننده‌ای است اما در رفتار آن آشفتگی دیده می‌شود و باید هدایت گشتاور به چرخ‌های جلوی آن‌را کنترل کرد. پیشرانهٔ ۲ لیتری ساخت ب‌ام‌و نیز بی‌شخصیت احساس می‌شود و قدرت آن حدود هزار دور مانده به ردلاین کاهش میابد.

مرسدس CLA45 کوچک‌ترین سدان این شرکت محسوب می‌شود که با قوی‌ترین موتور چهار سیلندر تولیدی دنیا ترکیب شده است. با ۳۸۷ اسب بخار قدرت و ۴۸۰ نیوتن متر گشتاور، انتظار می‌رود این مرسدس کوچک سریع باشد و همین‌طور هم هست زیرا CLA45 با لاستیک‌های چسبندهٔ پیرلی تروفئو RS تایم ۱ دقیقه و ۴.۵۵ ثانیه را به ثبت رساند که مشابه پورشه است.

بنتلی کانتیننتال خودرویی برای پیست نیست و با کابین چرمی و چوبی مجلل و وزن ۲.۳ تنی به‌هیچ‌عنوان برای تایم زنی در پیست طراحی نشده ولی بااین‌حال این GT هشت سیلندر یک دور پیست لایم راک را در ۱ دقیقه و ۴.۹۲ ثانیه طی کرد که با پورشه و مرسدس قابل‌مقایسه است. مثل اکثر خودروهای گروه فولکس‌واگن، بنتلی هم در زیرساخت خود با دیگر مدل‌های این گروه اشتراک دارد. این وحشی بریتانیایی بیشترین ارتباط را با پورشه پانامرا دارد و از همان پیشرانهٔ ۴ لیتری V8 توئین توربو با ۵۵۰ اسب بخار قدرت و ۷۷۰ نیوتن متر گشتاور به همراه گیربکس هشت سرعته دوکلاچه استفاده می‌کند. درحالی‌که سایر خودروهای پیست محور نگران کاهش وزن هستند، با کانتیننتال می‌توان لپ تایم زیر ۱ دقیقه و ۵ ثانیه را ثبت کرد و درعین‌حال از ماساژور صندلی‌ها لذت برد!

جگوار F تایپ حالا در نسخهٔ R خود ۵۷۵ اسب بخار قدرت دارد. علاوه بر این، جگوار کمک‌فنرهای آن‌را از نو تنظیم کرده و اگزوز پرسروصدای آن‌را ساکت‌تر کرده است. همهٔ این‌ها باید F تایپ را به خودروی راحت‌تری تبدیل کرده باشند اما این ماشین درحالی‌که تایم ۱ دقیقه و ۳.۵۹ ثانیه را ثبت کرد، ترسناک‌ترین رانندگی را در بین همهٔ شرکت‌کنندگان داشت. به‌عنوان‌مثال، در پیچ‌های سریع به سمت راست، انتقال وزن، بخش انتهایی F تایپ را بلند کرده و موجب آشفتگی و ناپایداری می‌شود. البته پیشرانهٔ ۵ لیتری V8 سوپرشارژ F تایپ R با گیربکس هماهنگ است و خودرو به‌خوبی به فرامین راننده گوش می‌دهد اما تعویض دنده‌ها ناگهانی و خشن بوده و عدم تعادل در پیچ‌ها احساس ناخوشایندی را ایجاد می‌کند.

اولین شرکت‌کنندهٔ پلاگین‌هیبریدی رقابت‌های خودروی پرفورمنس سال روداندترک خودرویی برای پیست نیست اما پرفورمنس جذابی دارد. پولستار وان از یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ و سوپرشارژ به همراه یک موتور الکتریکی یکپارچه و دو موتور الکتریکی در عقب استفاده می‌کنند که مجموعاً ۶۰۰ اسب بخار قدرت دارند. این یک مفهوم جذاب و خالص سوئدی با رینگ‌های بزرگ ۲۲ اینچی و گلگیرهای برآمده است که از ویژگی‌های اسپرتی زیادی مثل کمک‌فنرهای قابل تنظیم Ohlins و ترمزهای بزرگ هم سود می‌برد. با همهٔ این‌ها، پولستار وان نتوانست زمانی بهتر از ۱ دقیقه و ۷.۳۶ ثانیه را ثبت کند. این انعکاسی از قوای محرکهٔ هیبریدی پولستار است که در قسمت‌های خاصی از پیست گیج می‌شود. البته همان‌طور که گفته شد، این یک خودروی پیست نیست و نوع خاصی از خریداران را هدف قرار داده که احتمالاً دنبال زدن لپ تایم نیستند.

پرچم‌دار کوپه‌های ب‌ام‌و ممکن است یک نام کلاسیک را احیا کرده باشد اما درواقع، این M8 مثل M6 قبلی در اصل یک M5 با بدنه‌ای متفاوت است. این ماشین مملو از تکنولوژی است و تنظیمات و حالت‌های مختلفی را برای هر چیزی که بخواهید ارائه می‌کند. در M8 حتی می‌توان کل نیروی موتور را به چرخ‌های عقب انتقال داد. این کوپهٔ باواریایی در پیست هم فوق‌العاده سریع است و تایم ۱ دقیقه و ۲.۰۶ ثانیه را ثبت می‌کند. پیشرانهٔ ۴.۴ لیتری V8 توئین توربوی M8 با ۶۲۵ اسب بخار قدرت و ۷۵۰ نیوتن متر گشتاور نیز یک ستاره است و همیشه قدرت دارد؛ با همۀ این‌ها، هرچند M8 در پیست همهٔ کارها را به‌خوبی انجام می‌دهد اما یک‌چیز ندارد و آن لذت رانندگی است. این ماشین سریع است و به‌وضوح می‌تواند پیست را به آتش بکشد اما این کار را بدون لذت انجام می‌دهد. گویا می‌خواهد بیشتر کرنومتر را راضی کند تا راننده را. این ب‌ام‌و احساسی در حد یک هیولای ۶۰۰ اسبی ندارد.

بیگانه‌ترین خودروی این جمع با پیست رم TRX است. البته این پیکاپ ۳ تنی با برخورداری از ۷۰۲ اسب بخار قدرت که از موتور ۶.۲ لیتری V8 سوپرشارژ بیرون می‌آید، در کمتر از ۴ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد اما در پیست نمی‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد. TRX آن‌قدر بلند است که مثل یک ساختمان احساس می‌شود و به همین دلیل برای پیمودن یک دور پیست به ۱ دقیقه و ۱۶.۷۸ ثانیه زمان نیاز دارد. البته همان‌طور که گفته شد، رم TRX قرار نیست در پیست‌ها عمر خود را صرف کند. این ماشین برای درنوردیدن تپه‌های شنی و بالا رفتن از صخره‌ها طراحی شده است؛ بنابراین هرچند TRX در پیست رانندگی سرگرم‌کننده‌ای دارد اما اینجا محیط مناسب آن نیست.

از سوی دیگر اما پیست محیط کاملاً مناسبی برای شلبی GT500 است. نسخه‌های قبلی این ماشین فقط برای سرعت در خط مستقیم طراحی شده بودند تا جایی که GT500 قبلی در پیچ‌ها آن‌قدر ترسناک بود که احساس می‌شد الآن از وسط نصف می‌شود؛ اما نسل جدید شلبی وحشی که با ۷۶۰ اسب بخار قدرتی که از موتور ۵.۲ لیتری V8 سوپرشارژ بیرون می‌آید، ۱۰۰ اسب بخار قوی‌تر شده است، از شاسی سفت‌تر، کمک‌فنرهای مغناطیسی تطبیقی، رینگ‌های فیبر کربنی و اولین گیربکس دوکلاچه در تاریخ موستانگ برخوردار است.

مثل سایر موستانگ‌ها، GT500 هم خودروی بزرگی است و با ۱۸۴۰ کیلوگرم وزن، یکی از سنگین‌ترین خودروهای این رقابت محسوب می‌شود اما در پیست خودروی کوچکی احساس می‌شود. سیستم تعلیق سفت و فرمان جذاب این ماشین یادآور ب‌ام‌وهای قدیمی است. تحویل نیروی آن فوری و وحشی است و با گیربکس دوکلاچه واقعاً هماهنگ است. بله یک گیربکس دستی فوق‌العاده خواهد بود اما این گیربکس هم عالی است. GT500 به لطف این ویژگی‌ها، با ثبت تایم ۱ دقیقه و ۰.۱۵ ثانیه که دو ثانیه از M8 سریع‌تر است، به‌راحتی سریع‌ترین خودروی پیست لایم راک لقب گرفت.

هنگامی‌که لاستیک‌ها و ترمزهای GT500 به دما می‌رسند، دیگر هیچ نگرانی از بابت چسبندگی وجود نخواهد داشت و ماشین خواهش می‌کند آن‌را تحت‌فشار قرار دهید تا دهم ثانیه‌ها را از تایم خود کم کند. آزمایش‌کنندگان گیربکس دوکلاچهٔ شلبی را بسیار تحسین کردند و آن‌را خودرویی شِبه پورشه ۹۱۱ GT3 دانستند. به همین دلیل، وقتی شرکت‌کنندگان از پیست خارج شدند، کاملاً واضح بود که کدام خودرو بیشتر آزمایش‌کنندگان را تحت تأثیر قرار داده است. هرچند برخی در پیست بنتلی یا مینی را بیشتر دوست داشتند اما صحبت‌ها مدام به موستانگ بازمی‌گشت که چگونه مهندسان فورد چنین خودروی سرگرم‌کننده‌ای را از قوی‌ترین شرکت‌کنندهٔ این رقابت ساخته‌اند.

فورد موستانگ شلبی GT500، خودروی پرفورمنس سال ۲۰۲۱ روداندترک
امسال سریع‌ترین رأی‌گیری در تاریخ رقابت‌های خودروی پرفورمنس سال روداندترک برگزار شد و همه متفق‌القول یک انتخاب داشتند. فورد موستانگ شلبی GT500 یک پیروز واقعی و یکی از بهترین ماسل کارهای تاریخ است. این یک ماشین وحشی با پرفورمنسی فوق‌العاده است که در هر آب‌وهوایی عالی عمل می‌کند. البته همان‌طور که در ابتدا گفته شد امسال سه مدعی جدی نتوانستند در رقابت خودروی پرفورمنس حضور پیدا کنند. طبق همهٔ پیش‌بینی‌ها، کیمن GT4 می‌توانست پیروز این رقابت باشد زیرا کیمن T به قرار گرفتن در جایگاه دوم بسیار نزدیک بود و فقط پیشرانهٔ نامطلوبش آن‌را پایین کشید؛ بنابراین موتور شش سیلندر تنفس طبیعی GT4 این مشکل را برطرف می‌کرد و می‌توانست کیمن را به پیروزی برساند. در مورد مک‌لارن ۷۶۵LT و فراری F8 تریبوتو هم این احتمال وجود داشت زیرا ۷۲۰S در سال ۲۰۱۸ عنوان قهرمانی این رقابت‌ها را کسب کرد و F8 هم ریشه در ۴۸۸ پیستا دارد که دو سال پیش به پیروزی در این رقابت بسیار نزدیک بود.

اما بااین‌وجود، آن ستاره‌ها را از ذهن خود پاک کنید زیرا GT500 فارغ از اینکه چه خودروهای دیگری در رقابت حضور دارند، همه را متحیر کرد. این ماشین اثبات می‌کند تیمی از مهندسان که به پرفورمنس توجه دارند، می‌توانند با پلت‌فرمی که به‌خوبی مهندسی شده معجزه کنند. مثل موستانگ GT که به پیروزی در رقابت خودروی پرفورمنس سال ۲۰۱۵ نزدیک بود و شلبی GT350R که در سال ۲۰۱۶ پیروز شد، یک ویژگی ذاتی خاص در این پلت‌فرم نهفته است. GT500 همچنین پایان‌بخش این نسل از موستانگ است و در نسل جدید که در سال ۲۰۲۲ به بازار می‌آید مطمئناً شاهد پیشرانه‌های توربو و هیبریدی و دیگر تغییرات بزرگ خواهیم بود که تحول دیگری در تاریخ این ماسل کار اصیل آمریکایی ایجاد می‌کنند اما تا آن زمان، شلبی GT500 بهترین موستانگ تاریخ خواهد بود.

 

تایم شرکت‌کنندگان رقابت خودروی پرفورمنس سال ۲۰۲۱ روداندترک در پیست لایم راک